Birgün Efendimiz henüz çocuk yaşta bulunan hizmetkârı Enes İbni Mâlik'e "Yavrucuğum!" diye seslendikten sonra şunları söyledi: "Sabahtan akşama, akşamdan sabaha kadar gönlünde kimseye karşı kin beslemeden durabiliyorsan, bunu yapmaya çalış. Oğlum! İşte bu benim sünnetimdir. Benim sünnetimi kim canlı tutarsa, beni seviyor demektir. Beni kim severse, cennette benimle beraber olur" (Tirmizî, İlim 16).