Rahmet eleğinin delikleri büyüktür. Geneli geçirir. Eğer Rahman, kusurları cezalandırmada acele etseydi nefes alan tek bir canlı kalmazdı.
O elekten sadece kibir ve şirk geçemez. Zira kibir büyüklenmek, kendini eşsiz sanmaktır. Şirk ise biri iki etmek, eşsiz olana eş koşmaktır. Kibirle şişen, şirkle çoğalan haliyle o elekten geçemez.
Şöyle bir SÜZ. Genel hatlarıyla insan mı? Sonra GEÇ. SÜZGEÇ. Böylece “KAL BURDA” dediklerimiz çoğalır.
Ey "hor"layarak kendini eşsiz sanan! "Hor"laman yanından hayat arkadaşını bile uzaklaştırmış da o yüzden "eşsiz" kalmışsın. "Hor"lamak yalnızlığın derin uykusudur. Sözlerimiz uykun kadar ağır kaçtıysa: "Kusura bakma!"
"Harabat ehlini hor görme Zakir. Defineye malik viraneler var." İbrahim Hakkı Hazretleri.
Hele hele Âdemlerin ve âlemlerin efendisi Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellemi gönlünün baş köşesinde ağırlayan müslümanı küçük gören: Kum tanesinin gözüne yıldız kaçmaz.
Her gece Kadir... Her cüce Hızır...
Osman YAZICI
Fotoğraf: Tarım ve Orman Bakanlığı Eğitim ve Yayın Dairesi Başkanlığı - Tarım, Orman ve İnsan Fotoğraf Yarışması
