Kâinat en güzel meyvelerini önce insana ayırır, “önce insana!” der.
Bunu bazıları 'önce cana-bana' diye üstüne almıştır. Böyleleri hep almanın derdindedir, doymazlar. 'Daha çok niye vermedin?' diye kadere hep hatır koyarlar.
Diğerkâm insanlarsa 'önce insana' adlı bu değeri 'önce canana-sana' şeklinde en 'üstün’e almışlardır. Bunlar her dem eser verişin, faydalı oluşun telaşındadır. Kadere asla hatır, gönül koymazlar. 'Daha çok niye veremedim!' diye sadece kendi kendilerine hatırları kalır.
'Önce sana!' diyerek insanın en büyük sanatını, en sağlıklı biçimde icra edenler; Allah'ın cc selamı, rahmeti ve bereketi önce sana olsun.
'Önce bana!' diyenler! Önce ana babana', akrabana, garibana, yabana... 'Ya bana!' deme! Hepsinin sonunda “bana” var anla sana!
Fotoğraf, Yemen'de açlıktan ölen çocuklara ait. Bu fotoğrafı maalesef dünyanın birçok yerinde görüyoruz. Büyüklerin doyumsuzluğunun faturasını ne yazık ki çocuklar açlıkla ödüyor.
'Önce Sana' demeyi geçtik. 'Rabbena Hep Bana' demeden 'Azı Sana Çoğu Bana' desek bile yeter. Hatta israf ettiklerimizi bile onlara ayırsak, kâfi.
Ha bu arada 'SANA' Yemen'in başkentinin adı...
Ey insanlık!
TOK TOK çalan kapılarında AÇ benim...
Osman YAZICI
Fotoğraf: TRT Haber.
