VATAN ŞARKISI

Vatan Şarkısı

Emelimiz düşüncemiz vatanın bahtının açıklığıdır.

Sınırımıza kale bizim vücut toprağımızdır.

Osmanlılarız ziynetimiz kanlı kefendir.

Kavgada şehadetle tam murada ereriz biz!

Osmanlılarız can verir nâm alırız biz!

 

Kan ile kılıçtır görünen bayrağımızda.

Can korkusu geçmez ovamızda, dağımızda.

Her köşede bir aslan yatar toprağımızda.

Kavgada şehadetle tam murada ereriz biz!

Osmanlılarız can verir nâm alırız biz!

 

Osmanlı adı her duyanı titretir.

Ecdâdımızın heybeti tüm dünyada bilinir.

Fıtrat değişir sanma bu kan yine o kandır!

Kavgada şehadetle tam murada ereriz biz!

Osmanlılarız can verir nâm alırız biz!

 

Top patlasın ateşleri etrafa saçılsın.

Cennet kapısı can veren kardeşlere açılsın.

Dünyada ne bulduk ki ölümden de kaçılsın.

Kavgada şehadetle tam murada ereriz biz!

Osmanlılarız can verir nâm alırız biz!
(Namık Kemal)

KENDİ CENAZE NAMAZLARINI KILDILAR

KENDİ CENAZE NAMAZLARINI KILDILAR
Çanakkale savaşında Kirte muharebeleri sırasında, bölükler arka sıralarda hücum sıralarını beklemektedirler. Ön siperdekiler ileri fırlamış boğuşuyorlar. Yüzbaşı hücum için emir bekliyor. Askerin tamamı süngü takmış siperden fırlamak için hazır. Sinirler gergin... Dudaklar kıpır kıpır dualar okuyor, kelime-i şehadet getiriyor. Süre uzuyor. Yüzbaşı erlere sesleniyor: ” Yavrularım... Aslanlarım... Biraz sonra Cenâb-ı Rabbü’l-alem’in huzuruna varacağız. Abdestsiz gitmeyelim... Haydi! Tüfeklerimizin dipçiklerine ellerimizi sürüp hep beraber teyemmüm edelim... “ Teyemmüm edilir... Bekleme devam etmektedir. Biraz sonra Yüzbaşı; ” Çocuklarım... Sanıyorum biraz daha bekleyeceğiz... Önümüzde biraz daha zaman var. İleride arkadaşlarımız şehit oluyor. Hem onlar için hem de vakit varken kendi cenaze namazımızı kendimiz kılalım. Kabe karşımızda... “ Arkadan Oflu Ali Çavuş bağırır:
” Er kişi niyetine...
Niçin muharebe ettiklerinin farkında olan bu yiğitler, biraz sonra şehadet sırasının kendilerine geleceğini de biliyorlardı. Tek bir gayeleri vardı: Ezanlar susmamalı, vatan toprağı namert çizmeleri altında ezilmemeliydi...
O gün hepsinden vatan razı olmuştu.
O gün hepsi Bedr’in aslanları gibi çarpıştılar.
O gün hepsi Allah’ı arzu ettiler.
O gün hepsi Allah’a verdiği sözü tuttular.
O gün hepsi Allah’a kavuştular.
O gün hepsi aguşunu açmış onları bekleyen sevgili peygamberlerinin dizinin dibinde oturma şerefine nail oldular.