VAR MIYIZ? VAR MISINIZ?

ÖTEKİ TARAFA-ÖBÜR DÜNYAYA GİDİP GELMEYE
VAR MIYIZ? VAR MISINIZ?

Öteki Tarafa’ veya ‘Öbür Dünya’ya gidip gelen var mı aranızda? Örneğin ters tarafından kalkıp tam ortalığı dümdüz edecek sinir uçlarında kamp kurmuşken; Rahmani bir refleksle merhamet-bağışlama tarafının sakini olabilen… Ya da burnu havada bir kibrin nefesini tam içine çekmek üzereyken tevazunun yer çekimine bırakıp da kendini çiçeği burnunda bir secdeye alnını öptüren… Veya gözü yüksekte bir hırsın söz-hudut dinlemezliği esnasında kanaatin ‘yeter!’ ikazıyla yelkenleri deryaya indiren… Dedikoduya sonuna kadar açılmış bir dilin ağzına biber sürüp kulağını çekerek, ölü kardeş eti yemeye niyetli nefsin iştahını kapatan mesela… Var mı?

Veyahut zenginken öbür dünyaya, öteki tarafa yani fakirlerin semtine elleri maddi ikramlarla dolu dolu gidip de elleri manevi ikramlarla taşa taşa geri gelenler var mı? Sağlıklıyken en azından bir kolonya alıp da hastane durağında inen ve bütün kirlerinden ari ve dezenfekte olmuş olarak makbul bir duanın tohum sırtın(d)a bin‘dirilen’... Düşman istilasıyla, çaresizlikle, yoklukla kuşatılmış mazlum kalelere, sıcacık yatağından “Yıldırım” hızıyla fırlayıp “Yettim bire acının kucağına Doğan” diyebilen… Var mı?

Kısacası şeytani ve nefsani duyguların esiri olmayı “savcı” gönlüyle başından savıp, hakkı ve adaleti “avukat” yüreğiyle savunup, sonunda da bedeni ve ruhuna güzel ahlakı “hâkim” kılanlar var mı?… Var mı “çift yaratıldığını” unutmayıp da yarım kalanın ö“teki” olup hem kendi tarafını hem de öbür tarafı tamama erdiren…

Var olsun ‘ben varım’ diyen. Varlığımız işte bu “öteki tarafa-öteki dünyaya gidip gelenler”in varlığı hürmetine kâim-daim belki de. Sırat köprüsü dünyadayken kurulu. Öteki tarafa geçenler Cennete, geçemeyenler Allah cc muhafaza…

Öteki tarafta, öbür dünyada insanlar ikiye ayrılır:
A-İlahi rahmete, ikrama nail olup hak verilse dahi bir daha asla yeryüzüne dönmek istemeyecekler. B-'Keşke toprak olaydım' (Nebe Suresi) diyecekler.

El Vedud olan Allah Azze ve Celle Hazretleri lütfü ve keremiyle cümlemizi “A ŞIK” içinde gelip gidenlerden eylesin!

Osman YAZICI

GÖKLERİN "YAĞMA"SIDIR YERİ "BİTİREN"

GÖKLERİN "YAĞMA"SIDIR YERİ "BİTİREN"
Sicim sicim yağmasaydı yağmur, can suyunu nereden alırdı tohum? Beyazını kıştan esirgeseydi kar, baharda gelin gibi nasıl süslenirdi toprak? Açmasaydı güneş altın kesesini, bereketin çil çil sarısını nasıl harman ederdi insan? Esmeseydi aşılayıcı rüzgar, hangi çiçek aşererdi meyveye?...

Önce yerin ‘sâmân’ındaki (sâmân: servet) 'sema’nın payı görülmeli ve bu pay verilmelidir. Göklerin payı ise şükürdür, olmayana vermektir.

Zaten gökler kendi payına ayrılanı yine fazlasıyla insana iade edecektir. Zira sadaka ve şükür
malı eksiltmez. Aksine temizler, arıtır ve artırır.

(Eğer şükrederseniz size olan nimetimi artırırım. İbrahim Suresi - 7. Ayet) (Resûlullah sallâllâhu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuşlardır: “Her sabah yeryüzüne iki melek iner. Bunlardan biri: «Allâh’ım! Malını hak yolunda harcayana yenisini ihsân eyle!» diye duâ eder. Diğeri de: «Allâh’ım! Cimrilik edenin malını telef et!» diye bedduâ eder.” (Müslim)

Semanın, semavi olanın payını çok göreni göklerin sel, çığ, çöl, kasırga eliyle"paylamayacağını" kim bilebilir?...
Osman YAZICI