DÜNYA GEÇİCİ ALDANMAYALIM...

Niceleri geldi neler istediler

Sonunda dünyayı bırakıp gittiler

Sen; hiç gitmeyecek gibisin değil mi?

O gidenler de hep senin gibiydiler

Bu dünya kimseye kalmaz bilesin

Ergeç kuyusunu kazar herkesin

Tut ki, Nuh kadar yaşadın zorbela

Sonunda yok olacak sen değil misin?

(Ömer Hayyam)

SEVGİ

Seni seveni zehir olsada yut,

Seni sevmeyeni bal olsada unut..!

(Hz. Mevlana)

TOPRAK SENDEN İNCİNMESİN

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kısalır aşk gelince
Yat kurban ol İsmail’ce
Bıçak senden incinmesin.

Burdayım de ararlarsa
Doğru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

İl göçsün göçtüğün vakit
Yol yansın geçtiğin vakit
Suyundan içtiğin vakit
Kaynak senden incinmesin.

Toz konmasın sakın sana
Hakkı geçer halkın sana
Gücenmesin yakın sana
Uzak senden incinmesin.

(Yasaklı Rüyalar)
Abdurrahim Karakoç

SEVEBİLMEK...

Maharet güzeli görebilmektir,

sevmenin sırrına erebilmektir.

Cihan, alem herkes bilsin ki,

en büyük ibadet sevebilmektir.

(Yunus Emre)

SECDE

Haram kazanılan aş, aşdan sayılmaz. HAK için akmayan yaş, yaşdan sayılmaz. Kişi, başım var diye övünmesin; Secdeye varmayan baş, baştan sayılmaz.

(Necip Fazıl Kısakürek)

MEMLEKET İSTERİM

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

(Cahit Sıtkı Tarancı)

KARTALLAR YALNIZ UÇAR

Karanlık aydınlıktan, yalan doğrudan kaçar.

Güneş yalnızda olsa etrafına ışık saçar.

Üzülme, doğruların kaderidir yalnızlık.

Kargalar sürü ile, kartallar yalnız uçar.

(Ömer Hayyam)

ŞİİR

Ya Allah'a baş eğer,

hiç kimseye eğmezsin;

Ya herkese baş eğer,

Hiç bir şeye değmezsin.

(Necip Fazıl Kısakürek)

ŞİİR (ÖNKUZU)

Önkuzu hey! Önkuzu!
Önde gider Önkuzu.
Bu bayrak düşmez yere,
Ölmedikçe sonkuzu!

Dursun adı... Dursun adı...
O gitti, dursun adı.
Dillerde türkü olsun,
Yürekte vursun adı!

(Niyazi Yıldırım Gençosmanoğlu)

SESSİZ GEMİ

SESSİZ GEMİ Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu. Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu.
Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki, giden sevgililer dönmeyecekler.
Bir çok gidenin her biri memnun ki yerinden. Bir çok seneler geçti; dönen yok seferinden.
YAHYA KEMAL BEYATLI

UMUT KESİLMEZ

Fil çoğalsın.. Ebabilden umut kesilmez
Firavun azsa da Nil'den umut kesilmez
Zalimler ölmüyor diye yese kapılma
Sabret hele.. Azrailden umut kesilmez..!

(Abdurrahim KARAKOÇ)

GÖNÜL KIRMA.

Elini kır, ayağını kır ve dâhi gerekirse boynun kır ama gönül kırma. Gönül kıranın abdesti tutmaz, namazı olmaz.

(Yunus Emre)

VATAN SEVGİSİ

"Bu vatanı sevmenin çilesini biz çektik, edebiyatını onlar yaptı."

(Muhsin Yazıcıoğlu)

ŞİİR (ÖLÜLER)

Ey eski ölüler.. kalkın mezardan

Dünyayı bir daha görün de gidin.

O günler mi berbat, yoksa bugün mü

Biz değil, siz karar verin de gidin.

(Abdurrahim KARAKOÇ)

KUR'AN

İnmemiştir Kur'an, bunu hakkıyla bilin,

Ne mezarlıkta okunmak ne de fal bakmak için.

(Mehmet Akif Ersoy)

ALLAH AŞKI

Kime Yâr dediysek; O Yâr açtı Yarayı...
Belli ki Gerçek Sevenimiz Yoktur, ALLAH'tan Gayrı...!(Necip Fazıl Kısakürek)

ALLAH AŞKI

Aşkın aldı benden beni,

bana Seni gerek Seni

Ben yanarım dünü günü,

bana Seni gerek Seni.

(Yunus Emre)

AŞK

Öyle ucuz değil gül koklamak.

Gül tutan ele diken batmalı.

Bir AŞK'a gönül veren,

O AŞK'ın kapısında yatmalı.

(Necip Fazıl Kısakürek)

ISRAR ETME

Yüzde ısrar etme doksan da olur,

İnsan dediğinde noksan da olur, 

Sakın büyüklenme elde neler var, 

Bir ben varım deme, yoksan da olur.

(Hz. Mevlana)

MEHMET TOPRAK OLDU

MEHMET TOPRAK OLDU

Yokluktu, yoksulluktu Anadolu!
Bozkırın orta yerinde bir çocuk doğdu… 
Adı Mehmet oldu.
O şehit oğluydu. Daha doğmadan yetim oldu!
Anası kaptı Mehmet’i, Koştu! 
Tarlada ırgat oldu.
Eski bir yorgana sardı Mehmet’i, toprağa koydu.

Gün oldu meme emdi; karnı doydu, gözü doydu.
Gün oldu; aç kaldı, susuz kaldı.
Gün oldu, toprak onun yatağı oldu.
Mehmet toprağın üstünde kırk günlük bebek oldu.
Yağmur yıkadı yüzünü, ayaz kuruttu ellerini,
Güneş kararttı tenini…

Mehmet’in aklı erer oldu,
Babasını sordu.
Dedi anası, şehit oldu!
Gövdesini toprak yaptı, vatana kattı!
Senin baban toprak oldu!
Mehmet’in aklı ermedi.
Babası nasıl toprak olurdu?
Gün geldi, Düşman Çanakkale’ye geldi.
Toprak! Dedi.
Mehmet’in yaşı on yedi…
Toprak benim babam dedi, vermem dedi!
Mehmet, Mehmetçik oldu.
Anası onu son kez doyurdu.
Koştu Çanakkale’ye, Mustafa Kemalin askeri oldu!

Gün oldu; karnı doydu, gözü doydu.
Gün oldu; aç kaldı, susuz kaldı.
Gün oldu toprak onun yatağı oldu
Mehmet toprağın üstünde kırk günlük asker oldu!
Yağmur yıkadı yüzünü, ayaz kuruttu ellerini,
Güneş kararttı tenini… 
Mehmet’in aklı erdi, hatırladı, 
Babasının gövdesini toprak yaptığını; anladı,
Babası nasıl toprak oldu?
Mehmet, Mehmetçik oldu! 
Çelik oldu, duvar oldu, ÇANAKKALE GEÇİLMEZ OLDU!
Ateş kustu düşman, mermi kustu, bomba kustu…
Durdu Mehmet, çöktü dizlerinin üstüne.
Kan vardı göğsünün üstünde!
Alnını toprağa koydu,
Toprak kan oldu!
Yattı toprağın üstüne, kırk günlükken yattığı gibi…
Tuttu toprağı, kırk günlükken tutuğu gibi…
Mehmet toprak oldu!
Toprağa renk oldu!
Bitki oldu, yaprak oldu!
Bayrağa kırmızı oldu!
Gelin kızın halısında boya oldu, desen oldu!
Koyuna kuzuya çimen oldu, yün oldu, iplik oldu!
Ustanın elinde çanak oldu, çömlek oldu!
Aşığın dilinde türkü oldu…
İki yüz elli bin Mehmet şehit oldu!
İki yüz elli bin Mehmet toprak oldu!
Toprak bize VATAN oldu!

(Fikret TUNÇ)