Peygamber Efendimiz (sas) her hususta doğru ve emîn idi.
Bunu herkes bilirdi.
Müşrikler de bilirdi.
Hattâ Ebû Cehil bile...
Nitekim Ebû Cehil, Sevgili Peygamberimize geldi ve "Yâ Muhammed, sen aramızda doğru sözlü ve emîn bir kişisin. Yalan söylediğini hiç duymadık. Ama senin getirdiğin o kitap var ya; biz işte ona inanmıyoruz, sana değil!" demişti.
● ● ●
Bedir Savaşı’ndan bir gece önce idi. İki ordu karşılıklı durdu. Müşrik ordusundan biri, Ebû Cehil’i yalnız gördü. Usulca yaklaştı ve ona, fısıltıyla sordu;
- Yâ Ebâ Cehil! Sana gizli bir şey sormak istiyorum, ama doğru cevap vereceksin.
Ebû Cehil, ona dedi;
- Tamam, sor!
- Muhammed emîn bir kişi midir; yoksa yalancı mı?
- O, doğru ve emîndir; hiç yalan söylemez.
Adam beklediği cevâbı almıştı. Buna çok sevindi ve Ebû Cehil’e sordu;
- Peki, emîn ve güvenilir olan ve hiç yalan söylemeyen bir kimse ile niçin savaşıyoruz, söyler misin?
Ebû Cehil kurnazdı. Sıyrıldı işin içinden...
- O başka. Biz kendisine bir şey demiyoruz; ancak getirdiği dini istemiyoruz. Haydi git yat, yarın çok şiddetli bir savaş olacak.
