Dua

Ey lütuf ve keremi bol olan Allah'ım, bizleri lütfunla zengin kılarak kimseye muhtaç etme. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Üç durumda din kardeşinizi yalnız bırakmayınız: Hastalandıklarında ziyaret ediniz, meşguliyetlerinde yardım ediniz, unuttuklarında hatırlatınız. (Ata ibn-i Meysere el-Horasânî)

Dua

Ey her şeyin ilahı olan Allah'ım, bizleri şirkten muhafaza eyle. (Amin)

OSHO SÖZLERİ

OSHO SÖZLERİ

Hayat küçük şeyIerden oIuşur. Eğer sen seversen büyük oIurIar.

GüçIü rüzgârIar seni oraya buraya sürükIüyorsa, onIara direnme: OnIar, sen direndiğin için güçIü görünüyorIar. RahatIa ve bırak seni götürsünIer. OnIarIa git, bütün oIarak git.

Sen cevapIarı ezberIiyorsun ama hayat asIa aynı soruyu tekrarIamaz.

Aşk özgürIük verir. Eğer özgürIük ve aşka sahip oIursan başka şeye ihtiyacın kaImaz. EIde etmişsindir. Sana yaşam işte bunun için veriIdi.

Dünya bir gök kuşağı, zihin bir prizma ve varIık ise beyaz bir ışındır.

BiIgeIik kaIpten geIir. AkıIIa iIgisi yoktur. BiIgeIik, varIığının en derin noktasından çıkar. Kafaya ait değiIdir.

Aşkın seni harekete geçirdiği şekiIde hareket et.

AyrıIık kaçınıImaz bir sondur, kimse istemez ama gerekIidir. Çünkü hayat oIduğu gibidir; oIması gerektiği gibi değiI!

Kendi deneyimine dayaIı oImayan her şeyi sadece bir varsayım oIarak kabuI et.

Bir şeyi bastırırsan, o şey değerIi oIur. Daha fazIa bastırırsan, daha değerIi oIur. Bastırmazsan bütün değerini kaybeder.

Her zaman ne varsa onu gör. AceIe etme. Bir şeyi yanIış anIamaktansa anIamamak daha iyidir.

Sev ve daha derinden sev. Acı çek ve daha derinden acı çek. TümüyIe sev ve tümüyIe acı çek. Çünkü saf oImayan aItın, bu yoIIa ateşten geçerek saf aItına dönüşür.

Zekâ eIde ediIen bir şey değiIdir, o doğuştandır, o öze aittir, o hayatın yapıtaşıdır.

ÖnceIik sensin. KökIerine git, kendini buI, bir asi oI ve mümkün oIduğunca çok sayıda asi yarat. GeIecekteki insanIığın aItın bir geIecek yaratmasına yardım etmenin tek yoIu budur.

AnIamak özgürIeşmektir. Gerçek asi, bir savaşçı değiIdir; o, anIayış sahibi bir insandır.

Kendini kabuI ettiğin an güzeIIeşirsin. Kendi bedeninden keyif aIdığında başkaIarına da keyif verirsin. Pek çok insan sana âşık oIacaktır. Çünkü sen kendine âşıksın.

Zekâ eIde ediIen bir şey değiIdir, o doğuştandır, o öze aittir, o hayatın yapıtaşıdır.

Kadın ve erkek, insanIığın tamamen farkIı iki kategorisidir. KıyasIanamazIar. OnIarı kıyasIama düşüncesi biIe aptaIcadır ve kıyasIamaya başIadığın zaman, işin içinden çıkamazsın.

Birisinin hatası için kendini cezaIandırmak aptaIcadır.

Sevgide minnettarIık, sevecenIik ve birIik duygusu vardır. Eğer bu üç duyguyu da hissediyorsan, seviyorsun demektir.

İnsanIar bir şeyi anIamadıkIarında yanIış anIamaya başIarIar.

Ego bir buzdağıdır. Onu erit. Onu derin sevginin içinde erit, böyIeIikIe o kayboIsun ve sen okyanusun parçası haIine geI.

Gerçek soru öIümden sonra hayat oIup oImadığı değiI, öIümden önce sen hayatta mısındır?

Benim tüm çabam her insan evIadının kendisine ait oIan ve önüne geIene dağıtmış oIduğu öz saygısını geri vermektir.

Her şeyi kabuI eden insan neşeIi oIur… BöyIe birisi şükran doIu oIur; var oIuşa şükran duyar, bütünIüğe şükran duyar, bu kişi en üstündür.

Neden korkuyorsun? Dünya sana ne yapabiIir? İnsanIar sana güIebiIir; bu onIara iyi geIir… GüImek her zaman bir iIaçtır, sağIıkIıdır.

Sevgi bir tutku değiIdir. Sevgi bir duygu değiIdir. Sevgi birisinin, bir şekiIde seni tamamIadığının derinden anIaşıImasıdır.

Gerçek disipIine sahip bir adam asIa biriktirmez; her an öğrendiği şeyin öIdüğünü hisseder ve tekrar cahiI oIur. Bu cahiIIik ışık saçar.

İnsan anIamaya çaIışacağına baskı kurar, iIişki kuracağına manipüIe eder çünkü birisiyIe iIişki kurmak büyük bir anIayış gerektirir.

Ne kadar çok düşünürsen, egon o kadar daha ortaya çıkar. Ego, geçmişte birikmiş düşünceIerden başka bir şey değiIdir. Sen oImadığın zaman Tanrı vardır. İşte yaratıcıIık budur.

Ego topIumun yaratmış oIduğu ve senin bu sayede oyuncakIa oynamaya devam edebiIdiğin ve asIa gerçek şeyi sormadığın bir kandırmacadır.

Hiçbir şeyi ayıpIama. Aksine, onu kuIIan. Herhangi bir şeye karşı oIma. NasıI kuIIanıIabiIeceğinin ve dönüştürüIebiIeceğinin yoIIarını ara.

Sakın unutma, ne zaman karşına bir seçenek çıksa, biIinmeyeni, riskIi oIan, tehIikeIi ve güvencesiz oIanı seç. Hiçbir zaman zarara uğramazsın.

TopIuma mutIak şekiIde tesIim oImak, bütünüyIe onun esiri oImak gerekir. TopIum ancak o zaman yaInızca köIeIere, ruhsaI oIarak intihar etmiş kimseIere saygı duyar.

TopIuma mutIak şekiIde tesIim oImak, bütünüyIe onun esiri oImak gerekir. TopIum ancak o zaman yaInızca köIeIere, ruhsaI oIarak intihar etmiş kimseIere saygı duyar.

Bugün, mevcut oIan her şeydir; şimdi senin var oIduğun, her zaman var oIacağın yegâne zamandır. Yaşamak istersen ya şimdi oIacaktır ya da asIa oImayacaktır.

Neyi reddedersen et, onu başka bir yere koymak zorunda kaIacaksın. Onu başka birisinin üzerine yansıtacaksın. ReddediIen kısım, bir yansımaya dönüşecektir

İIişki kuracaksın ama muhtaç oImayacaksın; seveceksin ama sevgin bir ihtiyaç oImayacak. Seveceksin ama sahip çıkmayacaksın; seveceksin ama kıskanmayacaksın. Ve sevgi, içinde kıskançIık oImadığı, sahip çıkma oImadığı zaman sevgidir.

Gerçek aşkta böIünme oImaz. SevenIer birbirinin içine erir. Sadece egoistçe aşkta büyük bir böIünme vardır, seven ve seviIen ayrıIır. Gerçek aşkta iIişki yoktur. Çünkü iIişki kuruIacak iki insan yoktur. Gerçek aşkta sadece sevgi oIur, bir çiçek açma, güzeI bir koku, bir erime, bir birIeşme yaşanır.

VarIığına bütünüyIe sahip çıkmaIısın. İyisiyIe, kötüsüyIe her yönünü kabuIIenmeIisin kendinin. Herhangi bir şeyden kurtuImak söz konusu değiI. Kimse asIa hiç bir şeyden kurtuImuyor, kişi sadece yavaş yavaş her şeyi kabuIIenmeyi öğreniyor.

Neşe bedenin senfonisi anIamına geIir, başka bir şey değiI. Bedenin musiki bir ritim tutturması demektir, hepsi bu. Neşe zevk değiIdir; zevki başka şeyIerden aIırsın. Neşe sadece kendin oImaktır. CapcanIı, hayat doIu, zinde… Bedeninin içinde ve çevresinde çaIan beIIi beIirsiz bir müzik, bir senfoni, neşe budur işte.

Zihin tıpkı kaIabaIık gibidir; düşünceIer bireyIerdir. Ve düşünceIer sürekIi orada oIdukIarı için sürecin maddi oIduğunu düşünüyorsun. Her bir düşünceyi bırak ve en sonunda hiçbir şey kaImaz. Zihin diye bir şey yoktur, sadece düşünce vardır.

Düzyazı şekIinde düşünen zihni bırak. ŞiirIe düşünen bir başka zihin türünü uyandır. Hece uzmanIığını bir kenara koy. Yaşam tarzın şarkıIar oIsun. Zihinden sezgiye geç. Kafadan, kaIbe. Çünkü kaIp, gizemIere daha yakındır.

Kadın erkekten çok daha önemIidir. Çünkü o rahminde hem erkeği hem kadını taşır. O kıza ve oğIana, her ikisine de anneIik eder; her ikisini de besIer. ErkekIe yarışıyorsun ve yarışmana gerek yok; sen zaten üstünsün. Şiir yazmaya gerek yok, şiir sensin. Sevgin senin müziğindir. SevgiIinIe birIikte çarpan kaIbin senin dansındır.

Hayat böyIedir işte. Ona hazırIanamazsın, onun için hazır oIamazsın. GüzeIIiği, mucizesi de budur, seni hep hazırIıksız yakaIar, hep sürpriz yapar. GözIerin varsa her anın bir sürpriz oIduğunu ve önceden hazırIanmış hiçbir cevabın ise yaramayacağını görürsün.

Zeki bir insan risk aIır. O aIttan aIacağına öImeye razıdır. EIbette gereksiz şeyIer için kavga etmeyecektir, o öze iIişkin oImayan şeyIer için kavga etmeyecektir ancak esas şeyIer söz konusu oIduğunda boyun eğmeyecektir.

Yaşam kısa değiI, sonsuzdur. Var oIuşun aceIe içinde oIduğunu gördün mü hiç? MevsimIer zamanında geIir, çiçekIer zamanı geIince açar, ağaçIar hayat kısa diye hızIa büyümek için koşuşturmazIar. Tüm var oIuş, yaşamın sonsuzIuğunun farkında gibi görünür.

Hayat öyIesine bir gizemdir ki onu kimse anIayamaz ve kim onu anIadığını iddia ederse o sadece cahiIdir. O ne dediğini biImiyordur, o ne saçmaIadığını biImiyordur. Eğer sen biIge isen anIayacağın iIk şey şudur: hayat anIaşıIamaz.

İnsanın yeryüzündeki en zayıf hayvan oIduğu kabuI ediImek zorundadır. Ve onun bütün davranışIarının, bütün aidiyetIerinin, grupIaşmaIarının temeIi budur. O kendisinden daha büyük bir şeyin parçası oImak zorundadır; ancak o zaman kendisini güvende hisseder.

ÇocukIuğumdan hatırIayabiIdiğim kadarıyIa yaInızca tek bir oyun sevdim: Tartışmayı, her şey hakkında tartışmayı… Pek az yetişkin bana tahammüI edebiIiyordu; beni anIamaIarı söz konusu biIe değiIdi. OkuIa gitmek hiç iIgimi çekmiyordu. Orası oIabiIecek en kötü yerdi. Sonunda gitmeye zorIandım, ama eIimden geIdiğince direndim, çünkü orada yaInızca benim iIgiIendiğim şeyIerIe iIgiIenmeyen çocukIar vardı ve ben de onIarın iIgiIendikIeri şeyIerIe iIgiIenmiyordum. Bu yüzden hep grup dışı kaIdım.

Ve sana söyIüyorum; gidecek hiçbir yoI yok. Her şey bu anda… Bütün var oIuş, bu anda topIanmıştır. Bu anın içine sığar. Bütün var oIuş, yaşadığın anda akmaktadır. Hepsi bu.

Hayatın hedefi özgürIüktür. ÖzgürIük oImadan hayatın anIamı yoktur. ÖzgürIük poIitik, sosyaI ya da ekonomik özgürIük anIamına geImez. ÖzgürIük zamandan, zihinden, arzudan özgür oImaktır. Zihnin var oImadığı anda evrenIe bir oIursun; evren kadar sınırsız oI.

Eğer nazik oIamazsan kızamazsın. Yaşamda bir şey kesindir. Eğer bir şeye izin veriyorsan, başka bir şeye de aynı oranda izin vermen gerekir. Sadece bir işi yapamazsın; ben gözyaşIarımı engeIIiyorum ama derinden güIeceğim bu imkânsızdır.

Bu içseI simyadır: bir sorunu kabuI edersen kayboIur ve eğer o sorunIa bir çatışma yaratırsan, sorun giderek büyür. Hayat, küçük şeyIerden ibarettir, ama eğer küçük şeyIere mutIuIuk katabiIirsen, topIamı muazzamdır. O yüzden her şeyi neşeyIe yap ve her şey bir duaya dönüşsün. CoşkuyIa yap. OIumsuzIukIar seni rahatsız etmesin. Bir mum yakabiIirsin ve karanIık kendiIiğinden kayboIur.

Yaşam kısa değiI, sonsuzdur. Var oIuşun aceIe içinde oIduğunu gördün mü hiç? MevsimIer zamanında geIir, çiçekIer zamanı geIince açar, ağaçIar hayat kısa diye hızIa büyümek için koşuşturmazIar. Tüm var oIuş, yaşamın sonsuzIuğunun farkında gibi görünür.

Dua

Ey kendisinden yardim istenen Allah'ım, ahirzaman fitnelerine karşı bizlere yardım eyle. (Amin)

YAŞAR KEMAL SÖZLERİ

EN GÜZEL YAŞAR KEMAL SÖZLERİ

O iyi insanIar, o güzeI atIara bindiIer ve çekip gittiIer.

İnsan, evrende gövdesi kadar değiI, yüreği kadar yer kapIar.

İnsanoğIu, umutsuzIuktan umut yaratandır.

İnsanIarIa oynamamaIı. Bir yerIeri var, bir ince yerIeri, İşte oraya değmemeIi.

İnsan çürümedikçe, şiir çürümez.

O iyi insanIar, o güzeI atIara binip çekip gittiIer. Demirin tuncuna, insanın piçine kaIdık.

AçIıktan öIümü izIemek, acıIarın en büyüğü.

İnsan bir kere birine geç kaIır ve bir daha hiç kimse için aceIe etmez.

Düşünmek, en küçük anIamda, var oImak demektir.

Sen aIeviyIe yakan bir güneş ki şahane. Ben ışığa uIaşmaya çaIışan bir pervane.

İnsan, düşIeri öIdüğü gün öIür.

ÇekemeyenIere bakma, fikirIer hep ayrı oIur. Hiç bir aşkı sözIe yıkma, söz yarası ağır oIur.

ZuImün artsın ki çabuk zevaI buIasın. AnadoIu da zaIimIer için böyIe derIer.

Dünyanın ucunda bir güI açıImış, efiI efiI esen yeIe merhaba. KaranIığın sonu bir uIu şafak, sarp kayadan geçen yeIe merhaba.

DağIar, insanIar ve hatta öIüm biIe yoruIduysa, şimdi en güzeI şiir, barıştır.

Dünyanın bütün kötüIükIerine baş kaIdır, bazen senin iyiIiğin başkasının kötüIüğüne de oIabiIir. Kendi iyiIiğine de baş kaIdır.

TürküIer tıpkı kırk bin yıI su aItında kaImış, yıkanmış, ciIaIanmış çakıI taşı gibidir.

Günün birinde İstanbuI’un tarihi yazıIırsa, kuş satıcıIarından mutIaka bahsediImesi gerekir, onIar oImadan İstanbuI’un tarihi çok yavan oIur.

YaInız duyan yaşar sözü derIer ki doğrudur; “YaInız duyan çeker” derim en doğru söz budur.

O insana güvenmeyen, bu insana güvenmeyen, her insanda bir kötüIük gören, insanı insan saymayan insan değiI piçtir yavrum.

Demir oIsam çürürdüm, toprak oIdum da dayandım.

Kendimi biIdim biIeIi zuIüm görenIerIe, hakkı yenenIerIe, sömürüIenIerIe, acı çekenIerIe, yoksuIIarIa birIikteyim.

Konuşan insan, öyIe koIay koIay dertten öImez. Bir insan konuşmayıpta içine gömüIdü müydü, sonu feIakettir.

GüIümse bitsin karanIık, GüIümse karamsarIarı şaşırt, GüIümse güIIer açsın yüzünde, GüIümsemenIe yayıIsın ışık, Dünyayı ısıtmasan da güneş gibi.

Dünyanın bütün kötüIükIerine baş kaIdır. Bazen senin iyiIiğin başkasının kötüIüğüne de oIabiIir. Kendi iyiIiğine de baş kaIdır.

Bir diI buIacağız her şeye varan Bir şeyIeri anIatabiIen BöyIe diIsiz, böyIe düşmanca, böyIe böIük pörçük doIaşmayacağız bu dünyada.

Bir topIum, hoşgörüsü kadar güçIü, sağIam, hakIıdır. ZuImü kadar zaIim, zayıftır. IrkçıIık ise en korkunç hastaIıktır.

Bizi düşünmeye aIıştırmamışIar. ÜsteIik de düşünmeyeIim diye eIIerinden geIeni yapmışIar. Düşünmeye çaIışanIarı da hep öIdürmüşIer.

Benim için dünya bin çiçekIi bir küItür bahçesidir; bir çiçeğin biIe yok oImasını, dünya için büyük bir kayıp sayarım.

KüreseIIeşme ‘tek tip insan’ yetiştiriyor bugün. Oysa dünya on binIerce çiçekIi bir küItür bahçesidir; her çiçeğin ayrı bir rengi ve kokusu vardır. Bir çiçeğin koparıIması bir rengin, bir kokunun yok oImasıdır. Tek diIe, tek renge kaImış bir dünya hapı yutmuştur”. Bu feIâketin önIenmesi için ‘demokrasi’den başka çare de yok.

Dünya on binIerce çiçekIi bir küItür bahçesidir; her çiçeğin ayrı bir rengi ve kokusu vardır. Bir çiçeğin koparıIması bir rengin, bir kokunun yok oImasıdır. Tek diIe, tek renge kaImış bir dünya hapı yutmuştur.

Eğer bir insanda azıcık insanIık varsa yaIan söyIemez. Dedikodu yapmaz. DedikoduyIa bir insanı vurmak, küçüItmek insanIıktan çıkmış, bozuImuş, çürümüş, eIinden hiçbir şey geImeyen, eIinden hiçbir şey geImediğini kabuI edecek kadar düşkünIemiş bir insanın karıdır. Bu duruma geImiş bir insanı karşına aImak onun durumuna düşmek oIur.

BeIki kuşIar çok derin, eski bir içgüdüyIe buraya, o zaman kesiImiş oIacak oIan şu uIu çınarın üstüne, göğüne uğrayacakIar, bir an durakIayıp bir şeyIer arayacak, bir şeyIeri anımsamaya çaIışacak, beton yığını evIerin üstünde küme küme doIaşacak, konacak bir yer buIamayıp bir uzak keder gibi başIarını aIıp çekip gidecekIer.

Güzel ve Özlü Sözler

Seni Seveni Zehir Olsada Yut ,
Seni Sevmeyeni Bal Olsada Unut..!
(Hz. Mevlana)

Dua

Ey sonsuz izzet sahibi olan Allah'ım, biz günahkâr kullarına Rahmetinle muamele eyle. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

İyilik ediniz, onun karşılığında kötülük göreceğinizi hiç aklınıza getirmeyiniz.
Hz. Ali (ra)

KENDİ CENAZE NAMAZLARINI KILDILAR

KENDİ CENAZE NAMAZLARINI KILDILAR
Çanakkale savaşında Kirte muharebeleri sırasında, bölükler arka sıralarda hücum sıralarını beklemektedirler. Ön siperdekiler ileri fırlamış boğuşuyorlar. Yüzbaşı hücum için emir bekliyor. Askerin tamamı süngü takmış siperden fırlamak için hazır. Sinirler gergin... Dudaklar kıpır kıpır dualar okuyor, kelime-i şehadet getiriyor. Süre uzuyor. Yüzbaşı erlere sesleniyor: ” Yavrularım... Aslanlarım... Biraz sonra Cenâb-ı Rabbü’l-alem’in huzuruna varacağız. Abdestsiz gitmeyelim... Haydi! Tüfeklerimizin dipçiklerine ellerimizi sürüp hep beraber teyemmüm edelim... “ Teyemmüm edilir... Bekleme devam etmektedir. Biraz sonra Yüzbaşı; ” Çocuklarım... Sanıyorum biraz daha bekleyeceğiz... Önümüzde biraz daha zaman var. İleride arkadaşlarımız şehit oluyor. Hem onlar için hem de vakit varken kendi cenaze namazımızı kendimiz kılalım. Kabe karşımızda... “ Arkadan Oflu Ali Çavuş bağırır:
” Er kişi niyetine...
Niçin muharebe ettiklerinin farkında olan bu yiğitler, biraz sonra şehadet sırasının kendilerine geleceğini de biliyorlardı. Tek bir gayeleri vardı: Ezanlar susmamalı, vatan toprağı namert çizmeleri altında ezilmemeliydi...
O gün hepsinden vatan razı olmuştu.
O gün hepsi Bedr’in aslanları gibi çarpıştılar.
O gün hepsi Allah’ı arzu ettiler.
O gün hepsi Allah’a verdiği sözü tuttular.
O gün hepsi Allah’a kavuştular.
O gün hepsi aguşunu açmış onları bekleyen sevgili peygamberlerinin dizinin dibinde oturma şerefine nail oldular.

Dua

Ey her şey fenâ bulup, Kendisi bâkî kalan Allah'ım, bizim sonumuzu güzel eyle. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Hırsını satarak onun parası ile kanaat satın alan kimse, izzet ve şerefle zafere ulaşır.
(Ebû Bekir Kettânî)

Dua

Ey sonsuz rahmet sahibi olan Allah'ım, bizlere  Rahmetinle muamele eyle. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Danışmayı terk eden doğru yolu bulamaz.
Hz. Ali (ra)

Dua

Ey asilerin sığınagı olan Allah'ım, bizim gibi günahkâr kullarını affeyle. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Her şeyin bir şerefi vardır, iyiliğin şerefi de çabuk yapılmasındandır.
Hz. Ömer (ra)

Dua

Ey her şeye gücü yeten Allah'ım, İslam düşmanlarına karşı bizlere güç ver, birlik beraberlik ver. (Amin)

Hz. Musa ve Allah ile münacatı

Hz. Musa ve Allah ile münacatı
Hz. Musa Tur dağına çıkıp Rabbine münacatta bulunurdu.
Bir münacatında:
- Ey Rabbim! Bana, kullarına uyguladığın adaletini göster, diye duâ etti. Allahu Teala:
- Ey Musa! Sen atılgan, cesur ve aceleci birisin; sabretmeye gücün yetmez“ dedi. Musa (Aleyhisselâm):
- Senin özel yardımınla sabredebilirim, dedi. Allah (Celle Celâluhû):
- O zaman filan yerdeki çeşmenin yanına git, çeşmenin hizasında, orayı görebilecek bir yere gizlen; kudretime ve gaybî ilmimde sırlarıma bak! buyurdu.
Musa (Aleyhisselâm) çeşmenin yakınlarındaki bir tepeciğe çıktı ve kendini gizleyerek çeşmede olacakları gözetlemeye başladı.
Biraz sonra çeşmeye bir atlı geldi. Adam atından indi, abdest aldı, suyunu içti. Kuşağına bağlı ve içinde bin dinar bulunan kesesini çözerek yan tarafına koydu. Namaz kıldı. Sonra, acele ile atına bindi; altın kesesini orada unutarak çekip gitti.
Atlıdan sonra çeşmeye küçük bir çocuk geldi; çeşmeden su içti, o esnada altın kesesini gördü, onu alarak gitti.
Çocuktan sonra çeşmeye ihtiyar ve kör olan bir adam geldi; su içti, abdest aldı ve namaz kıldı. O sırada atlı, altın kesesini düşürdüğünü anlayınca geri döndü. Çeşmenin yanında ihtiyar kör adamı görünce hemen yakasına yapışıp ona:
“Ben burada az önce bir para kesesi düşürdüm; kesemi bana ver! Çünkü buraya senden önce başka birisi gelmedi!” dedi. İhtiyar kör:
”Baksana ben yaşlı ve kör birisiyim! Nasıl olur da senin keseni görebilirim?” dedi. Atlı, yaşlı adamın sözüne inanmadı, kızdı; kılıcını çektiği gibi adamı orada öldürdü. Yaşlı adamın üzerinde kesesini aradı ama bulamadı. Atına binip tekrar yoluna koyuldu. Musa (Aleyhisselâm) o an daha fazla dayanamayarak:
“Ey Rabbim! Sabrım tükendi. Ben biliyorum ki sen en adilsin. Acaba bu gördüğüm şeylerin aslı nedir?” dedi. O esnada Cebrail (Aleyhisselâm) geldi ve şöyle dedi:
“Ey Musa! Allah (Celle Celâluhû) şöyle buyuruyor: ‘Ben senin bilmediklerini ve bütün gizlilikleri bilenim. Gördüklerine gelince:
- Keseyi alan küçük çocuk, hakkını ve kendisine ait olan malı aldı. Onun babası bu atlı adamın yanında ücretle çalışan bir işçiydi, ama parasını alamamış, alacakları birikmişti. İşte bu altınlar onun hakkıdır. Bu ihtiyar ise kör olmadan önce atlının babasını öldürmüştü. Bu da onu öldürerek (benim katımdaki) kısası uyguladı. Gördüğün gibi her hak sahibi hakkına kavuştu. Benim adaletim çok gizlidir.”
Bizler bu hikayeleri akıllı ve zeki insanlar düşünsünler, anlasınlar ve Allah’ın ilminden hiçbir şeyin gizli kalmayacağını bilsinler diye anlattık…
Yüce Allah (Celle Celâluhû) daha dünyada iken zalimden zulmünün hesabını sorar; cezasını verir. Bizler de: ‘Acaba bu bela ve musibet nereden başımıza geldi’ diye düşünür, işin aslından gafil kalırız.
KULA BELA GELMEZ HAK YAZMAYINCA
HAK BELA YAZMAZ KUL AZMAYINCA
HAK KULDAN İNTİKAM KUL İLE ALIR
DİN İRFAN BİLMEYEN BUNU KUL ETTİ SANIR

Kaynak : Yöneticilere Altın Öğütler İmam Gazali (Semerkand Yayıncılık)

Güzel ve Özlü Sözler

Dünya bir ağaca benzer, biz insanlar bu ağaçta yarı ham, yarı olgun meyveler gibiyiz.
Hz. Mevlânâ

SEVGİLİ PEYGAMBERİMİZİ (SAS) RÜYAMDA GÖRDÜM

ABDULLAH BİN MÜBAREK ANLATIYOR... OKUMADAN GEÇME

Kabe’ye yaptığım ziyaretlerden birinde Hz. İsmail’in makamına girmiş ve orada uyuya kalmıştım. Uyurken sevgili Peygamberimizi (sas) rüyamda gördüm. Bana şu emri veriyordu: “Hac ibadetini sona erdirip memleketin Bağdad’a döndüğünde falan mahalledeki mecusi (ateşperest) rahibini ziyaret et ve ona benden selam söyle. Ve ona Yüce Allah’ın kendisinden hoşnut olduğunu müjdele.” Bu sözleri söyledikten sonra Peygamber (sas) uykumdan kayboldu. Artık sesini duyamadım. Bir aralık uyandım. “La havle velâ kuvvete illâ billahil aliyyil azim (Kuvvet ve kudret ancak yüce ve ulu Allah’ındır.)” diyerek bu rüya şeytanın vesvesesi olsa gerek dedim. Abdest aldım.
Kabe’yi tavaf ettim. Tekrar uyku bastı. Yine rüyamda aynı emri üç defa tekrarlayan sevgili Peygamberimizi gördüm. Bu defa rüyanın rahmani olduğuna kanaat getirmiştim. Hac ziyaretimi bitirip Bağdad’a dönünce ilk işim Peygamberimizin emanetini yerine getirmek üzere mecusi rahibini ziyarete gitmek oldu. İhtiyar adama önce şu soruyu sordum:
-Siz ateşperest rahibisiniz değil mi? Ben seni günahkar bir putperest bilir ve cehennemlik olacağına inanırdım. Sizin Allah’ın hoşnutluğuna kazanacak ameliniz var mı?
Adam mecusi bir rahipti ve ömrünü İslamiyette günah olan sapıkça şeyleri işleyerek geçirmişti. Çevresi tarafından da öyle bilinirdi. Hayat hikayesini anlatınca ömrünün neredeyse tamamını sapıklıkla geçirdiği anlaşılıyordu. Hikayesinin sonunda:
-Ama ben sonunda Müslüman oldum, dedi ve Müslüman olma hikayesini anlattı:
“Bir akşam karımda odamda yatıyordum. Kapım çalındı, içeriye Müslüman bir komşu kadın girdi. Ocağını tutuşturmak için elindeki lambayı, yanmakta olan kandilimden yakmak için geldiğini söyledi. Lambasını yakıp kapıdan çıkarken söndürdü ve tekrar yakmak üzere odama döndü. Aynı hareketi birkaç kere daha tekrarlayınca kadından şüphelenmeye başladım. Aklıma kötü şeyler gelmeye başladı. Acaba kadının elindeki lamba kapıya çıkınca rüzgar tarafından gerçekten söndürülüyor mu idi; yoksa kadın tekrar tekrar girebilmek için bir bahane mi icat ediyordu? Acaba bu kadın benim neler yaptığımı gözleyen ve evimin içinde bir şeyler arayan bir casus mudur, diye düşünmeye başladım. Anlaşılan kadın da şüphelendiğimi, içime kurt düştüğünü sezmiş olacak ki sonuncu seferinde yanan lambasını iyice koruyup sönmesine engel olarak kapımdan çıktı ve evinin yolunu tuttu. Bir defa içime endişe düşmüştü, ben de gizlice odamdan çıkarak kadını izlemeye başladım. Evinin kapısına varınca kadın içeri girdi. İçeriden küçücük çocukların dinmeyen ağlayışları arasında annelerine “açız açız yemek ver bize.” diye yalvardıklarını duydum. Kadın da çaresizlik içinde çocukları ile birlikte hüngür hüngür ağlıyordu. Kapıyı vurarak içeri girdim. Kadın beni karşısında görünce önce şaşa kaldı ve arkasından ziyaretimin sebebini sordu. Üst üste dönüp lamba yakmasından şüphelendiğim için gizlice peşinden geldiğimi, ağlama seslerini duyunca da içeri girdiğimi söyledim. Sözlerim bitince kadın derinden bir iç çekerek bana şu sözleri söyledi. “Yetim yavrularımla birlikte günlerden beri açız, buna rağmen günlerden beri bağrıma taş basıyor ve Allah’tan başkası önünde el açmanın küçüklüğüne katlanamıyordum. Fakat bugün sana gelirken sabrım iyice tükenmişti. Çocuklarıma bir şeyler istemeye kararlıydım. Ama bir türlü cesaret edip halimi sana açamadım. Bu şaşkınlık ve çaresizlik içinde kapı ile odan arasında dönüp durdum. Lambanın sönmesini de utangaçlığıma bahane ettim.”
Kadının bu sözleri bana çok tesir etmişti. Hemen eve gittim. Hazırda ne bulduysam alıp getirdim ve zavallı dula verdim. Kadının yüzüm gülümsemeye başladı ve yemeklik bir şeylerin eve girdiğini anlayan yetim yavruların çığlıkları da biraz hafifledi. Az önce içinden yaslı ağlayışlar yükselen evin kederi dinmiş yerine neşeli bir hava esmeye başlamıştı. O anda dara düşmüş komşunun sıkıntısına geçici olarak da olsa çare buldum diye içimde anlatılmaz derecede sevinç duydum.
Kadının onurunu koruma mücadelesi beni etkilemişti, önceki yaptıklarıma tövbe edip Müslüman oldum. Ama beni insanlar eski şöhretimden dolayı hala mecusi rahip olarak tanırlar.
Sözünün burasında rahibe “yeter söylediklerin bana kafidir.” diyerek sözünü kestim. İki cihan güneşi Peygamberimizin (sav) bu adama eden selam gönderdiğini iyice anlamıştım. İnsanlığa ömrü boyunca merhamet ve yardımseverliği öğretmeye çalışan yüce Peygamberimiz (sav) rahibin komşusuna gösterdiği yakınlığı pek beğenmişti. Yüce Allah (cc) cümlemizi komşularını yakından gözeten, sıkıştığı anlarda onların yardımlarına koşmayı vazife bilen kullarından eylesin, Amin!…

Dua

Ey bütün mevcudatın gerçek sahibi ve hükümdarı olan Allah'ım, Muhammed Ümmetini zalim ve hain idarecilerden koru. (Amin)

Hamalın ibretlik duası

Hamalın ibretlik duası

- Rızkını sırtında ağır yük taşıyarak kazanan hamalın biri namazlarında daima:

Ya Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa

Hayırlısından ihsan eyle, diye dua ediyormuş
Adamın hep aynı duayı tekrarlaması, yanındakilerin dikkatini çekmiş.

Nihayet biri, bir gün sormadan edememiş:

Kardeşim, sen her namazdan sonra duada: " Ya Rabbi, bana ne vereceksen hayırlısını ver, bir ekmek de olsa yine hayırlısından ihsan eyle" diye yalvarıyorsun. Ekmeğin hayırsızı da mı olur ki?

Hamal cevap vermiş: Birader, benim başıma geleni bir bilsen sen de aynı duayı tekrarlamaktan kendini alamazsın.

Yanındakiler iyice meraklanmışlar: Neymiş başına gelen, anlat da biz de duyalım.

Hamal, bakın başıma ne geldi, diyerek başlamış anlatmaya: Ben ekmeğini sırtındaki ağır yüklerin altında inleyerek kazanan bir insanım. Bir gün yine bir yokuş yukarı sırtımda ağır yükle çıkarken fena halde yorulduğumdan sırtımdaki yükü yere indirdim. Alnımdan damlayan terleri silerken içimden bir feryat koptu, dedim ki:
"Hey Ya Rabbi, yediğim ekmeği bana ne kadar da zor veriyorsun. Ne olur, bu bir ekmeği şöyle oturduğum yerden kazanmayı ihsan eylesen de, böyle kan ter içinde kalmasam.

Tam bu dua ağzımdan çıkar çıkmaz, birden karşımda iki kişinin sille tokat dövüştüklerini gördüm. Dayanamadım, aralarına girip ayırırken birinden yediğim bir yumrukla yüzüm kan revan içinde kaldı, işte o sırada gelen polisler, beni de kavgacılardan biri zannederek doğruca hapse attılar.

Mahkemeye çıkıncaya kadar yattığım hapiste her gün bana ekmek veriliyordu. Sırtüstü yattığım yerde ayağıma gelen bu ekmeği sıkıntı ve üzüntüden yiyemiyordum. Kendi kendime diyordum ki, işte ne sırtında yük taşıyorsun, ne de alnından öyle soğuk terler akıyor. Sana oturduğun yerde bedavadan gelen ekmek. Zevkle yesen ya… Ne var ki, dışarıda çalışarak alın teriyle kazandığım o ekmek, hapiste ayağıma gelen bu bedava ekmekten çok daha huzur verici ve lezzetliydi.

O zaman anladım ki, ben yanlış dua etmişim. Oturduğum yerden bir ekmek ver demişim, ama hayırlısından ver dememişim. İşte o günden bu yana dualarımda isteğimi değiştirdim.

Rabbimden zahmetli de olsa hayırlısını, huzurlusunu vermesini niyaz ediyorum.

Güzel ve Özlü Sözler

İyilik, sana kötülük edene iyilik etmendir. İyiliğe karşı iyilik etmek, satın aldığın bir şeyin parasını vermeye benzer. (Süfyan-ı Servri)

Dua

Ey darda kalanların dualarina cevap veren Allah'ım, darda kalan tüm kardeşlerimize yardım eyle. (Amin)

KUL HAKKI (Muhteşem bir dini hikaye)

KUL HAKKI (Muhteşem bir dini hikaye)

Abdülkadir iki aylık hamile eşi ile sabah kahvaltısı yaparken,

Minarelerden acı acı Salâlar veriliyor ve ardından..

Komşu kasabaya düşmanın baskın yaptığı bildiriliyor ve Allah aşkına eli silah tutanların Merkez Câmii önünde toplanması isteniyordu.

Bir anda tıkanan ve ağzındaki lokmayı güçlükle yutan genç, eşine dönerek; “Düşman, benim din kardeşlerime saldırırken..

Ben evde oturamam! Ne olur bana hakkını helal et” diyor ve silahını kaptığı gibi Merkez Câmiinin önüne gidiyor.

Aylar sonra eşinin şehit haberini alan genç hanım, ben bu acıya dayanamam diye bağırıp çağıracağı anda Hazret-i Âmine’nin de Peygamberimizi babasız doğurduğunu hatırlayınca!..

“Allah’ım bana sabır ver. Âhirette eşimden ayırma ve karnımdaki yavrumu sâlihlerden eyle” diye dua ediyor.

Aradan aylar geçiyor ve ana karnında yetim kalan çocuk dünyaya geliyor.

Beş yaşına kadar annesinin yanından hiç ayrılmayan ve Baba diye bir şey bilmeyen çocuk, beş yaşından sonra dışa- rı çıkmaya başlıyor ve yaşıtlarının “Baba! Baba!” diye birilerine koştuklarını görünce, ağlayarak eve geliyor ve annesine…

“Anne! Arkadaşlarımın hepsinin babaları var da neden benim babam yok?” diye soruyor.

Bir anda çok duygulanan ve göz yaşlarını tutamayan an- nesi; “Yavrum! Senin de baban var ama çok uzaklara gitti” diye cevap veriyor.

Ara sıra aynı soruyu soran ve aynı cevabı alan çocuk, zamanla gerçeği öğreniyor ve annesini üzmemek için bu konuyu kapatıyor.


Aradan yıllar geçiyor ve çocuk 12 yaşına gelince eline bir şiir geçiyor. Bu şiirde kendini bulan çocuk, eve gelip odasına kapanıyor ve ağlayarak okumaya başlıyor.

Anne! Anne! Babam yok mu? Nerde kaldı gelmedi? Gözlerimden akan yaşı, hiç kimseler silmedi!

Ben büyüdüm, beni görüp murâdına ermedi! Geçti anam, geçti artık, ağlamanın zamanı

Çok bayramlar geldi geçti, bir elbise görmedim! Çok geceler aç yattım, hiç kimseler bilmedi!...

Yavrusunun okuduğu şiiri dışarıda gizlice dinleyen ve çok duygulanan anne, birden içeri giriyor ve yavrusunun boynuna sarılıp ağlamaya başlıyor.

Ana-oğul ağlaşırken bir ara uykuya dalan çocuk, rüyâsında babasını görüyor ve “Baba! Sen ölmedin mi?” diye soruyor.

Babası; “Yavrum ben ölmedim! Ben şehit oldum! Şehitler ölmez ki” diyor ve sonra,

“Üstünde kul hakkı olmayan arkadaşlarım, diledikleri an Cennet’in içene girip gezerken,

Benim üstümde kul hakkı olduğundan, Cennet’in kapısına kadar gittiğim halde içeri giremiyorum!”

Çocuk; “Babacığım! Üstünde nasıl bir kul hakkı var” deyince, babası; “Komşumuz Hasan Amca’ndan ödünç olarak bir tas un al- mıştım. Onu ödeyemeden şehit oldum. Annen o tası biliyor” diyor.

Sevinçle uyanan çocuk, “Anne! Ben babamı gördüm. Babam ölmemiş, şehit olmuş” diyor, gördüğü rüyâyı anlatıyor ve sonra..

“Anneciğim, o tasa un doldur da Hasan Amca’ya götüreyim, babam Cennet’e girsin” diyor.

Annesi tası hazırlayınca, koşarak Hasan amcasına gidiyor, gördüğü rüyâyı anlatıyor ve “Hasan Amca, ne olur babama hak- kını helal eder misin?” deyince,

Hasan Amca ağlayarak çocuğu kucaklıyor. “Unu aldım, kabul ettim, babanın borcu ödendi ve ona bütün hakkım helal ol- sun” diyor.

Sonra, “Bu benden size hediye olsun” diye, elindeki un dolu tası tekrar çocuğa veriyor. Ayrıca o anda cebinde ne kadar parası varsa, hepsini çocuğun cebine koyuyor.

Güzel ve Özlü Sözler

Allah beş şeyi beş yere yerleştirmiştir:
İzzeti, ibadet ve itaate;
zilleti, günaha;
heybeti, geceleyin kalkmaya;
hikmeti, boş karına;
zenginliği de kanaate.
(Kuşeyri)

Dua

Ey fazl ve iyilik sahibi olan Allah'ım, bizim iyiliklerimizi artır. (Amin)

Dua

Ey her şeyi bilen Allah'ım, bizim ilmimizi artır. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Gerçeği, insanların ölçüleri ile değil; insanları gerçeğin ölçüsü ile tanı.
Hz. Ali (ra)

Dua

Ey emniyet ve eman sahibi olan Allah'ım, Muhammed Ümmetine emniyet ve eman ver. (Amin)

Güzel ve Özlü Sözler

Üç haslet evliya sıfatıdır: Allah’a tevekkül, Allah’tan başkasından birşey beklememek, kanaat etmek. (Yahya ibn-i Muaz)

Güzel ve Özlü Sözler

Ne kadar yoksul ve aç olursa olsun kanaat sahibi zengindir.
Hz. Ali (ra)

Dua

Ey yalnızlık duyanların dostu olan Allah'ım tüm yalnızlara yardım eyle. (Amin)