KAMU YÖNETİCİLERİ GÖREVLERİ SÜRESİNCE ZENGİNLEŞEMEZLER.

(ÇOK ANLAMLI BİR KISSA OKUYALIM PAYLAŞALIM TEŞEKKÜRLER)

Hz.Abbas (ra)'ın valilik görevi biter ve Mekke'ye bir kaç deve yükü malla döner.
Hz.Ömer (ra) “Ya! Abbas bu mallar nedir?” diye sorar.
Hz. Abbas (ra), “Ticaretten kazandığım mallardır" diye cevap verir.
Hz. Ömer (ra), "Abbas, bu malları hazineye vermelisin" der.
Hz. Abbas (ra) “Ya! Ömer benden şüphen mi var?" diyerek malları hazineye vermeyi reddeder.
Hz. Ömer (ra) bu kez Halife Hz. Ebubekir (ra)'e giderek mallara el konulmasını ister.
Hz. Ebubekir (ra) de “Ya Ömer, bu kişi Abbas'tır. Ondan nasıl şüphelenirsin" diyerek bu isteği reddeder.
Hz. Abbas (ra) o gece sabaha kadar rüyasında suda boğulduğunu görür.
Sabah olduğu zaman ilk iş olarak Hz. Ebubekir'e gider durumu anlatır. Ardından da bütün malları hazineye bağışlar.
Hz. Ömer'i çağırarak "Sen haklı çıktın. Bu karara nasıl vardın?" diye sorarlar.
Hz. Ömer (ra) de içtihadını açıklar:
"KAMU YÖNETİCİLERİ GÖREVLERİ SÜRESİNCE ZENGİNLEŞEMEZLER."

PİRİ PAK BİRİ KİR

PİRİ PAK BİRİ KİR

Zulmet yıldırımları çarpınca zihnime
Bir kuru gürültüyle sökün eder gökler
Kökler hâksız yere ekilir
Nefsine zulmetmiş kul tohumundan
Bir mazlum filizlenir şimşek hızıyla
Ahı yerde kalmaz, Arş-ı Âlaya çekilir
Kanlı ellerim yıkanır garip gözyaşlarımla
Ayağımda Kızıldenizler birikir
Sahilinde Hz. Musa girdabında Firavun
Piri pak biri kir…

Sağ elim baltayı vurur putlara
Güneş, kan kızıllığında
Ay, kefen beyazında can çekişir
Sol elimin beslediği altın buzağı
Yayılır Tanrı Dağlarında
Boğa, burnuna konan sinekle tepişir
Ateş püskürür İblis bağrından
Volkan ağzında gül bahçeleri birikir
Şahikasında Hz. İbrahim eteğinde Nemrut
Piri pak biri kir…

Kimi kapılarını içerden açar gönlüm
Lat, Menat, Uzza’nın Beytullah işgaline
Seccademin eşgalinde şirkin fil izleri belirir
Kimi de Âli omuzlarda kırılır şirkin çirkin silüeti
Kaçacak delik ararken fillerin ordusu
Kara örtü içinde tekbir dehlizleri belirir
Kalb kâbemin önüne kurulur cenk meydanı
Kuş beyinliler yerde ve gökte birikir
Üstte Ebabil yerle yeksan Ebrehe
Piri pak biri kir…

Niyet sevabım çıkarken Uhud tepelerine
Amelim çıkamaz Medine hendeklerinden
Ok atılır ileri, yayım geri geri gerilir
Bir Vahşi hüzün gezer Medine sokaklarında
Mızrağında Hz. Hamza hem de Müseyleme kanı
Kerbela kurutur Bedir’de coşan sularımı
Sırat-i Mustakim yolundaki adımlarda
Med cezirler birikir
Sağ şeritte Hz. Hüseyin sollanan Yezid
Piri pak biri kir…

İnsanım ben, Âdem oğluyum
Sol dalımda cennetten sürgün yemişlerim
Sağ omuzumda cennetin sürgünleri
Ebu Cehil yetişir toprağımda hem Hz. Ebu Bekir
Arı gibiyim ağzımda bal kuyruğumda iğne
Sinek kanatlıyım biri zehir ötekinde panzehir
Ahsen-i Takvim’den Esfelüs Safilin’e kadar
Gökle yer arasında makamlar birikir
Senasında Makam-ı Mahmut, fenasında İblis
Piri pak biri kir...
Osman YAZICI

Duâlari İçinde Toplayan Duâ

Duâları İçinde Toplayan Duâ

Peygamber Efendimiz bir gün Hz. Ebûbekir'in kızına, duâları birleştiren bir duâ okumayı tavsiye etti.

“Ey Ebû Bekr’in kızı! Sana diğer duâları da içinde toplayan bir duâ öğreteyim mi? Şöyle duâ et:

“Allah’ım! Ben hayrın her çeşidini; âcil olanını ve geç olanını, bildiğim ve bilmediğim her türlü iyiliği Sen’den istiyorum. Her türlü şerden; âcil olanından ve geç olanından, bildiğim ve bilmediğim bütün kötülüklerden de Sana sığınıyorum.

Allah’ım! Ben Sen’den, kulun ve Peygamberinin istediği hayrı istiyorum. Kulun ve Peygamberinin sığındığı şerden de Sana sığınıyorum.

Allah’ım! Ben Sen’den cenneti ve cennete yaklaştıran söz veya ameli diliyorum. Cehennem ateşinden ve cehenneme yaklaştıran söz veya amelden de Sana sığınıyorum. Benim için hükmettiğin her kaza (ve kaderi) de hayırlı kılmanı niyâz ediyorum.” 
(Bkz. İbn-i Mâce, Duâ, 4; İbn-i Hanbel, VI, 134; Suyûtî, el-Câmiu’s-sağîr, no: 5506)

 

GÖNLÜMÜZÜN MURADINI "VE"Lİ EYLE ALLAHIM!

GÖNLÜMÜZÜN MURADINI "VE"Lİ EYLE ALLAHIM!

Merhametimin muradını "ve"li eyle ki Allahım! Hz. Ebubekir Efendimiz gibi "Yarab! Bedenimi cehenneme öyle büyük bir kütük yap ki başkasına yer kalmasın" diyebileyim. Hep 've'li olsun ki duam; "Beni VE anamı babamı VE bütün müminleri cehennem azabından koru"yu isteyebileyim.

Sevgimin muradını "ve"li eyle ki Allahım! Hz. Yunus gibi insanları VE hayvanları VE bitkileri VE taşı toprağı VE yeri göğü VE canlı cansız bütün yarattıklarını Yaradan'dan ötürü sevebileyim.

Sabrımın muradını "ve"li eyle ki Allahım! Alemlere rahmet olarak gönderdiğin Sevgili Efendimiz Hz. Muhammed sallallahu aleyhi ve sellemin diliyle eza gördüklerime karşı bile "Allahım onlar bilmiyorlar" diye başlayıp imansıza VE müşrike VE münafığa VE mücrime hidayet dileyebileyim...

Aklımın muradını da "de"li eyle ki Allahım! Gayretim, duam ve niyetimde milletime DE Ümmet-i Muhammed'e DE tüm beşere DE aklımın, hatırımın köşesinde hep bir yer verebileyim...

Senden gayrısına gönül gözü kaymayan, Senin hatırına tüm varlığa VELİLİK eden, hayatımızın VELİNİMETİ olan VELİ kulların hatırına bizi de sadece senin sevdanın DELİSİ, En Sevgili Zatının, Cemalinin VELİSİ eyle Allahım! İstemeye yüzümüz yok biliriz ama yine biliriz ki Sen "Ol" dersen Olur.

'Ve' harfinin Arapça karşılığı 'vav' - 'de' harfi ise Arap alfabesinde 'dal' ile eşdeğer. Allah Azze ve Celle'nin "çok seven, en çok sevilen" manasındaki VEDUD İsm-i Şerif'i de vav ve dal harfiyle yazılıyor. Akıl ve gönlünün muradını 'ben'den öteye taşıyıp 've'li - 'de'li kılanı, Allah cc Vedud adının dostluğuyla ve hep "ümmeti ümmeti!" diyen Habibullah'ın sevgi, şefaat ve iltifatıyla müşerref kılsın.

Allah Azze ve Celle lutfü keremiyle bu satırların okuyucusu ve 'Yazıcı'sını, bütün müminleri geçmişleri ve nesliyle; "Allah'ın dostlarına hiçbir korku ve hüzün yoktur" ayetinin sırrına, müjdesine mazhar etsin.

Evliyanın hatırına "Amin" Yarabbi.

Evliyanın, geçmislerimizin ruhuna hediye; Ümmet-i Muhammed'in özellikle yavrularımızın hidayetine, iki cihan afiyeti ve saadetine vesile olsun diye bir 'Fatiha' rica etsek...

Siz ne güzel 'OKUR'SUNUZ" dostlar!
Osman YAZICI