YAĞMUR DUASI DİNİ HİKAYE

 

İstiğfar Ederek Temizlen!

Rabbimizden bir talepte bulunmadan evvel istiğfar ederek günahlardan temizlenmeli ve dualarımızın kabul edileceği bir kalbî kıvama yükselmeliyiz.

Hz. Ömer devrinde bir kıtlık baş göstermişti. Ömer (r.a) yağmur duâsı için minbere çıktı, lâkin istiğfar etmekten başka bir şey yapmadı. Sadece Allah’tan günah ve hatalar için af dileyip indi. Orada bulunanlar:

“–Ey Mü’minlerin Emîri, yağmur duası yaptığını duymadık?!” dediler.

Ömer (r.a):

“–Rahmeti, kendisiyle yağmurun indirildiği semâ anahtarlarıyla taleb ettim!” cevabını verdi ve şu âyetleri okudu:

“Dedim ki: Rabbinizden mağfiret dileyin; çünkü O çok bağışlayıcıdır. (Mağfiret dileyin ki) üzerinize gökten bol bol yağmur indirsin, mallarınızı ve oğullarınızı çoğaltsın, size bahçeler ihsan etsin, sizin için ırmaklar akıtsın!” (Nûh, 10-12)

“Ey kavmim! Rabbinizden mağfiret dileyin; sonra da O’na tevbe edin ki, üzerinize semâyı (yağmuru) bol bol göndersin ve kuvvetinize kuvvet katsın. Günah işleyerek (Allah’tan) yüz çevirmeyin!” (Hûd, 52)

“Rabbinizden bağışlanma dileyin; sonra O’na tevbe edin! Muhakkak ki Rabbim çok merhametlidir, (mü’minleri) çok sever.” (Hûd, 90)

Sonra da:

“–O hâlde Rabbinizden günah ve hatalarınızı affetmesini isteyin, samîmî bir şekilde tevbe edin ve Allah’a yönelin!” buyurdu. (Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, III, 351-351)

Demek ki Rabbimizden bir talepte bulunmadan evvel istiğfar ederek günahlardan temizlenmeli ve dualarımızın kabul edileceği bir kalbî kıvama yükselmeliyiz. Cenâb-ı Hakk’a istiğfarda bulunmak, Allah’ın lutfunu celbederek üzerimizdeki nimetlerin artmasına ve kuvvetimizin çoğalmasına vesîle olmaktadır.

Kaynak: Dr. Murat Kaya, Hz. Ömer'den 111 Hayat Ölçüsü, Erkam Yayınları, 2013

ALLAH İÇİN BİRBİRİNİ SEVENLER

“Kıyamet günü bir grup insan için arşın çevresine kürsîler konulur. Onların yüzleri ayın on dördü gibi parlak ve nurludur. İnsanlar korkup ürperirken onlar korkup ürpermezler. İşte onlar Allah’ın dostlarıdır (velileridir) ki, onlar için korku yoktur ve onlar üzülecek değillerdir.”

“Bunlar kimlerdir Ey Allah’ın Rasulü?” diye sorulunca da:

“Allah için birbirini sevenler.” diye karşılık verdi. (Irakî, Mugnî, 158)

KORUNMA DUASI

KORUNMA DUASI

 

UYKUDAN UYANINCA OKUNACAK DUÂ

 UYKUDAN UYANINCA OKUNACAK DUÂ

Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem uykudan uyanınca şöyle derdi:

Okunuşu: “Elhamdülillâhillezî ahyânâ ba‘de mâ emâtenâ ve ileyhi’n-nüşûr"

Anlamı: "Bizi öldükten sonra dirilten Allah’a hamdolsun. Yeniden diriltip huzurunda toplayacak olan da O’dur.” (Tirmizî, Daavât 28; bk. Buhârî, Daavât 7; Müslim, Zikir 59)

Günde 100 Günahı Sildiren Duâ

Günde 100 Günahı Sildiren Duâ

Ebû Hüreyre -radıyallahu anh-’dan rivâyete göre Rasûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem- Efendimiz şöyle buyurmuşlardır:

“Her kim günde yüz kere:

“Allah’tan başka hiçbir ilâh yoktur, sâdece O vardır. O tektir ve şerîki (ortağı) yoktur. Mülk O’nundur, hamd de O’na mahsustur. O, her şeye kâdirdir/her şeye gücü yeter.” derse o kimse için on köle azâd etmiş sevâbı verilir, yüz hasene yazılır, yüz günâhı silinir, o gün akşam oluncaya kadar bu ona şeytana karşı siper olur. Hiç bir kimse ecir bakımından onu geçemez, ancak bunu ondan fazla söyleyen kimse müstesnâ.”
(Buhârî, Ezân, 155; Tecrîd-i Sarîh Terc. 2/910-915)

ALLAH KATINDAKİ DEĞERİ EN BÜYÜK ZİKİR

Bir baş­ka ha­dîs-i şe­rîf­te de şöy­le buyrulur:

“«Lâ ilâ­he il­lâl­lâh», Al­lâh ka­tın­da­ki ye­ri ve de­ğe­ri pek bü­yük olan bir ke­li­me­dir. Kim tam bir ih­lâs ve sa­dâ­kat için­de onu söy­ler­se, Al­lâh onu cen­ne­te ko­yar. Kim de onu inan­ma­dı­ğı hâl­de sâ­de­ce di­liy­le söy­ler­se, ca­nı ve ma­lı ko­ru­nur; lâ­kin ya­rın Al­lâh’a ka­vu­şun­ca, Al­lâh da onun he­sâ­bı­nı gö­rür.” 

(Hey­se­mî, Mec­mau’z-Ze­vâ­id, I, 26)

KELİME-İ TEVHİD ZİKRİNİN ÖNEMİ

KELİME-İ TEVHİD ZİKRİ

Kelime-i tevhîd (لا اله الا الله) zikri, hadîs-i şerîflerde devamlı tavsiye edilmiştir. Nitekim bunlardan birinde Hazret-i Peygamber -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“لا اله الا الله zikrini çok tekrarlayarak îmânınızı yenileyin!” (Hâkim, Müstedrek, IV, 285/7657) buyurmuşlardır.

Kendisine bütün dünyâ tasarrufu verilen Süleymân -aleyhisselâm- da:

“Benim saltanatım geçicidir. Bir tevhîd zikrinin getireceği saltanat ise ebedî­dir...” buyurmuştur.

PEYGAMBER (S.A.V) EFENDİMİZ'İN GÖZ YAŞLARI

 PEYGAMBER (S.A.V) EFENDİMİZ'İN GÖZ YAŞLARI

Tâbiînin ileri gelen âlimlerinden Atâ bin Ebî Rebâh -rahmetullâhi aleyh- Peygamber Efendimiz’in istiğfâr ve şükrü ile alâkalı şöyle bir hâdise anlatıyor:

Hazret-i Âişe’ye:

“–Allâh Rasûlü’nde gördüğün en hayranlık verici hâli bana anlatır mısın?” dedim. Âişe vâlidemiz:

“–Onun hangi hâli hayranlık vermezdi ki!” dedi ve şöyle devam etti: “–Bir gece yanıma geldi, yatağa girdi, bir müddet sonra:

“–Müsâade edersen kalkıp Rabbime ibâdet edeyim.” dedi. Ben de:

“–Vallâhi seninle berâber olmayı çok isterim, ancak senin sevdiğin şeyi daha çok severim.” dedim.

Bunun üzerine kalktı, abdest aldı, sonra namaza durdu ve ağlamaya başladı. O kadar ağladı ki gözyaşları göğsünü ıslattı. Sonra rükûya vardı, yine ağladı, sonra secdeye vardı, secdede iken de ağladı, sonra secdeden başını kaldırdı yine ağladı. Bu durum, tâ Bilâl -radıyallâhu anh- gelip de sabah ezânını okuyuncaya kadar devam etti. Hazret-i Bilâl, Habîb-i Ekrem Efendimiz’in ağladığını görünce:

“–Ey Allâh’ın Rasûlü, geçmiş ve gelecek bütün günahların affedildiği hâlde seni bu kadar ağlatan nedir?” diye sordu.

Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem-:

“–(Yâ Bilâl!) Allâh’a çok şükreden bir kul olmayayım mı? Vallâhi bu gece bana öyle bir âyet indirildi ki, onu okuyup da üzerinde tefekkür etmeyenlere yazıklar olsun!” dedi ve şu âyet-i kerîmeleri okudu:

“Şüphesiz ki göklerin ve yerin yaratılışında, gece ile gündüzün birbiri ardınca gelişinde, akl-ı selîm sâhipleri için (Allâh’ın birliğini gösteren) kesin deliller vardır. Onlar, ayakta dururken, otururken, yanları üzerine yatarken (her an) Allâh’ı zikreder, göklerin ve yerin yaratılışı hakkında derin derin tefekkür ederler ve «Rabbimiz! Sen bunları boşuna yaratmadın. Sen’i her türlü noksan sıfatlardan tenzîh ederiz, bizi cehennem azabından koru!» (diye yalvarırlar.)” (Âl-i İmrân, 190-191) (İbn-i Hibbân, II, 386)

En Üstün İstiğfar: Seyyidü'l İstiğfar Duâsı

En Üstün İstiğfar: Seyyidü'l İstiğfar Duâsı

Şeddâd bin Evs -radıyallâhu anh-’dan rivâyet edildiğine göre Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu:
“İstiğfârın en üstünü kulun şöyle demesidir:

Allâh’ım! Sen benim Rabbimsin. İbâdete lâyık Sen’den başka ilâh yoktur. Beni Sen yarattın. Ben Sen’in kulunum. Ezelde Sana verdiğim sözümde ve vaadimde hâlâ gücüm yettiğince durmaktayım. İşlediğim kusurların şerrinden Sana sığınırım. Bana lutfettiğin nîmetleri yüce huzûrunda minnetle anar, günâhımı îtirâf ederim. Beni affet; şüphe yok ki günahları Sen’den başka affedecek yoktur.”

Rasûl-i Ekrem -sallâllâhu aleyhi ve sellem-, sözüne şöyle devam etti:

“Her kim, bu seyyidü’l-istiğfârı sevâbına ve fazîletine bütün kalbiyle inanarak gündüz okur da o gün akşam olmadan ölürse cennetlik olur. Yine her kim, sevâbına ve fazîletine gönülden inanarak gece okur da sabah olmadan ölürse cennetlik olur.” 
(Buhârî, Deavât, 2, 16; Ebû Dâvûd, Edeb, 100-101; Tirmizî, Deavât, 15; Nesâî, İstiâze, 57)

Dua ve Zikir Nasıl Yapılmalı?

Dua ve Zikir Nasıl Yapılmalı?

“Dua ve zikir sesli mi yoksa sessiz mi yapılmalı?” sorusuna Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanlığı ayet ve hadisler ışığındaki cevabı.

Duanın, alçak sesle, hüzünlü ve tazarru ile (yalvararak) yapılması adaptandır. Nitekim Kur’an-ı Kerim’de: “Rabbinize yalvararak ve için için dua edin…” (A’raf, 7/ 55) buyurulmaktadır. Ancak, içtenlikle ve samimi olduğu sürece, sesli olarak da dua edilebilirse de, sessiz olması daha uygundur. Hz. Peygamber (s.a.s.) bir yolculuk esnasında sesli olarak tekbir ve tehlil getirmeye başlayan bir grup sahabiye: “Ey insanlar! Kendinize acıyın; siz ne sağıra dua ediyorsunuz ne de uzakta olan birisine. Muhakkak siz, işiten, yakın olan bir zata dua ediyorsunuz ki O sizinle beraberdir.” buyurmuşlardır. 

[Buhari, Cihad 131; Müslim, Zikir 44; Ebu Davud, Salat, 361; Tirmizi, Deavat, 58]
Kaynak: Din İşleri Yüksek Kurulu Başkanlığı, Diyanet

GÜNÜN HADİSİ

“Her iyilik bir sadakadır.”
Hz. Muhammed (sas)

 

GÖĞE BAKINCA OKUNACAK DUA

Göğe Bakınca Okunacak Dua
Peygamberygamber Efendimiz -sallâllâhu aleyhi ve sellem- gözünü semâya kaldırınca şu duayı okurdu.
Gözünü semâya kaldırdığı zaman Rasûl-i Ekrem -sallallahu aleyhi ve sellem-:

يَا مُصَرِّفَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِى عَلَى طَاعَتِكَ

“Ey kalbleri çekip çeviren! Benim kalbimi Senin tâatın üzere sabit kıl.” derlerdi. (Suyûtî, el-Câmiu’s-Sağîr, no: 6707; krş. Nevevî, el-Ezkâr, 284)

 

GÜNÜN HADİSİ ZİKRİN ÖNEMİ

 Hadîs-i şerifte buyrulur:

“Cennet ehli, yalnızca, dünyada iken Allâh’ı zikretmeden geçirdikleri anlara nedâmet duyarlar!”
(Heysemî, X, 73-74)

CUMA GÜNÜ HADİSLERİ

 İki cihan serveri, sevgili Peygamberimiz buyurmuştur:

- “Üzerine güneşin doğduğu en hayırlı gün, Cum’a günüdür.”
- “Müezzin Cum’a ezânı okuduğu zaman çalışmak haramdır.”
- “Cehennem hergün kızdırılır, ancak Cum’a günleri müstesnâ...”

RAMAZÂN AYININ FÂZİLETİ

 RAMAZÂN AYININ FÂZİLETİ

Bir hadîs-i şerîfte:
Allahü teâlâ benim ümmetime, Ramazân-ı Şerîfte, beş şey ihsân eder ki, bunları hiçbir Peygambere vermemiştir.
1- Ramazanın birinci gecesi, Allahü teâlâ mü’minlere rahmet eder. Rahmatle baktığı kuluna hiç azâb etmez.
2- İftâr zamanında, oruçlunun ağız kokusu Allahü teâlâya,  her kokudan daha güzel gelir.
3- Melekler, Ramazânın her gece ve gündüzünde, oruç tutanların af olması için düâ eder.
4- Allahü teâlâ, oruç tutanlara, âhırette vermek için, Ramazân-ı şerîfte Cennetde yer tâyin eder.
5- Ramazân-ı Şerîfin son günü oruç tutan mü’minlerin hepsini af eder.” buyrulmuştur.

GÜNÜN HADİSİ

“Amellerin en faziletlisi Allah için sevmek ve Allah için nefret etmektir.”
#HadisiŞerif | Ebû Dâvûd, Sünnet, 2

 

GÜNÜN DUASI

“Allah’ım! Bana hayırlısını ver ve benim için en hayırlısını seç.”
Hz. Muhammed (sas)

 

ZİKRİN ÖNEMİ

 

"kalpler Ancak Allah'ı Anmakla Huzur Bulur"

Mü’minin gönlü de kâmil bir îman muhabbetiyle dolduğunda, Rabb'inin ismi onda dâimî bir zikir hâline gelir. Zikir, onun için âdeta bir âb-ı hayat/can suyu olur. Nasıl ki bir balık, sudan ayrı yaşayamazsa, o da zikirsiz huzur bulamaz. 

İnsan, muhabbet duyduğu varlığa râm olur. Onu her an gönlünün en mûtenâ yerinde taşır. Düşüncesi, hayâli, fikri ve zikri onunladır. Zâhiren ayrı olmak bile onun için fazla bir şey ifâde etmez. Zira rûhen dâimâ onunla beraber yaşar. Nitekim bu hakîkati beyan sadedinde; “Yanımdaki Yemen’de, Yemen’deki yanımda…” buyrulmuştur.

Meselâ çocuğuna aşırı muhabbet duyan bir kişi, her fırsatta çocuğundan bahsederek kendisini tatmin eder. Mesleğine çok düşkün biri de işiyle alâkalı mevzûları konuşmaktan haz duyar. Sevdiği şeyleri andıkça, onlara olan muhabbet ve düşkünlüğü daha da artar.

Nasıl ki balık susuz yaşayamazsa, bir müʼmin de zikirsiz huzur bulamaz. Zira: “…Kalpler ancak Allâhʼı zikretmekle huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28)

Mü’minin gönlü de kâmil bir îman muhabbetiyle dolduğunda, Rabb'inin ismi onda dâimî bir zikir hâline gelir. Zikir, onun için âdeta bir âb-ı hayat/can suyu olur. Nasıl ki bir balık, sudan ayrı yaşayamazsa, o da zikirsiz huzur bulamaz. Onun nazarında zikir; yemek, içmek ve teneffüs etmek kadar vazgeçilmez bir ihtiyaçtır.

Nitekim Al­lah Ra­sû­lü -sallâllahu aleyhi ve sellem-:

“Al­lâh’ı zik­re­den kim­sey­le zik­ret­me­ye­nin mi­sâ­li, di­ri ile ölü gi­bi­dir.” buyurmuştur. (Bu­hâ­rî, De­avât, 66)

RABB'İMİZİN İSMİ, GÖNLÜMÜZÜN VİRDİ

Dolayısıyla kalbî hayâtını îman muhabbetiyle diri tutan bir mü’min, bunun en tabiî bir tezâhürü olarak Rabb'inin ismini, gönlünün virdi edinir. Hak Teâlâ’nın azamet-i ilâhiyyesinden, sonsuz kudretinden, idrak ötesi mükemmellikteki hükümranlığından, ilâhî tanzim ve takdîrindeki hikmetlerinden söz etmek, onun rûhunda târifsiz bir zevk ve lezzet husûle getirir. Bu yüzden her hâlükârda Hakk’ı hatırlar, O’nun yâdıyla kalbini ve dilini mânen tatlandırır. Zira âyet-i kerîmede buyrulur:

“…Bilesiniz ki kalpler ancak Allâh’ı anmakla huzur bulur.” (er-Ra‘d, 28)

Zikrin feyz ve rûhâniyeti, tıpkı güneşten gelen ışık huzmelerini üzerinde toplayan bir mercek gibi altında bulunan çer-çöp hükmündeki bütün nefsânî arzuları yakıp kül eder.

Öyle ki bu durum ilerledikçe, mü’minin nazarında Hakk’ın zikrinden daha lezzetli bir şey kalmaz. Bu lezzet rûhunu sardıkça, kulun Hakk’a yakınlığı artar; Hakk’a yakınlığı arttıkça da zikre olan iştiyâkı çoğalır.

Ebû Said el-Harrâz Hazretleri, Hak dostlarının hâllerinden bahsettiği bir sohbetinde şöyle buyurmuştur:

“Cenâb-ı Hak, kullarından birinin başına velâyet tâcını giydireceği zaman, ona önce zikir kapısını açar. Kalbine zikretme tadını verir. Kul bu tadı aldıktan sonra ona, Zât’ına yakınlık kapısını açar. Onu ünsiyet, yakınlık ve ülfet makâmına oturtur. Bundan sonra tevhîd kürsüsüne çıkarır. İşte asıl olacaklar, bundan sonra olmaya başlar.”

Kaynak: Osman Nûri Topbaş, Hak Dostlarının Örnek Ahlakından, Erkam Yayınları.

GÜNÜN HADİSİ

Misafire ikrâm edilecek en güzel şey, güler yüz ve tatlı dildir.

Hz. Muhammed (sas)

KOMŞULUK NASIL OLMALI?

AHLÂK.........KOMŞULUK NASIL OLMALI?

Ey kardeşim, komşunu gördüğün zaman ona selam ver, hatırını sor. Hastalığında ziyaretine git. Amma yanına izinsiz girme komşunun kızı ve kadını ile latife etme, çünkü senin ailene latife etseler hoşuna gider mi?
Komşunun bir işi olup da, senin yapabileceğin iş olursa, yapıver. Senden ödünç birşey isterse ver. Zira Peygamber (Aleyhisselâm):
Mü’min kardeşinin bir istediğini yerine getirene Allahü teâlâ otuzu dünyada, kırkı ahirette olmak üzere yetmiş isteğini yerine getirir.
Komşu hakkını gözet. Kendi yediğinden ona da yedir. Böyle yaparsan, komşu hakkı inşaallah ödenir. Sevap alır, cehennem azabından kurtulursun.